صفحه محصول - پیشینه تحقیق ارزیابی و انتخاب بهترین تراکم بوته گندم دوروم برای حداكثر عملكرد در سطوح مختلف تنش کم آبی

توضیحات

دانلود پیشینه تحقیق پایان نامه کارشناسی ارشد مهندسی کشاورزی

ارزیابی و انتخاب بهترین تراکم بوته گندم دوروم برای حداكثر عملكرد در سطوح مختلف تنش کم آبی

چکیده

این تحقیق به منظور تعیین بهترین و مناسبترین تراکم بوته گیاه گندم دوروم در شرایط آبیاری معمولی و نیز سطوح تنش خشکی در طی فاز رشد زایشی، در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی استان تهران واقع در شهرستان ورامین انجام شد. قالب آماری طرح به صورت اسپلیت پلات در پایه طرح بلوکهای تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. عامل اصلی طرح شامل رژیم آبیاری در سه سطح آبیاری نرمال (عرف منطقه)، قطع آبیاری در ابتدای مرحله پر شدن دانه (تنش خفیف) و قطع آبیاری در ابتدای مرحله گلدهی (تنش شدید) و عامل فرعی شامل تراکم کاشت در سه سطح 350 بوته در متر مربع، 450 بوته در متر مربع و 550 بوته در متر مربع بود. نتایج نشان داد که به جز ارتفاع بوته اثر تیمار تنش بر کلیه صفات مورد بررسی معنی دار بود. همچنین اثر تیمار تراکم بوته نیز برای همه صفات مورد بررسی به جز درصد پروتئین و میزان پرولین برگ پرچم معنی دار شد. هر دو تیمار تنش خفیف و شدید موجب کاهش معنی دار عملکرد دانه به ترتیب به میزان 6/8 درصد و 2/16درصد در مقایسه با شاهد شدند.

در تیمار تنش خفیف، بیشترین میزان افت اجزای عملکرد دانه مربوط به وزن هزار دانه و تعداد خوشه بارور بود در حالی که برای تیمار تنش شدید علاوه بر این صفات، تعداد روز تا رسیدگی، عملکرد بیولوژیک و دوام سطح سبز برگها به شدت تحت تأثیر قرار گرفت. درصد و عملکرد پروتئین دانه نیز تحت تأثیر تنش قرار گرفت. تنش، سبب افزایش درصد و کاهش عملکرد پروتئین دانه شد. همچنین افزایش معنی دار میزان پرولین برگ در هر دو تیمار تنش مشاهده شد. با افزایش تراکم از 350 به 450 بوته در متر مربع بسیاری از اجزای عملکرد بهبود یافته و سبب افزایش عملکرد دانه در این تیمار شد. بیشترین عملکرد دانه در تراکم 450 بوته در متر مربع و به میزان 7212 کیلوگرم در هکتار بود. افزایش تراکم به 550 بوته در متر مربع افت عملکرد دانه را موجب شد. با این حال کمترین عملکرد دانه از پایین ترین تراکم (350 بوته در متر مربع) حاصل شد.

تراکم بوته اثر معنی داری بر درصد پروتئین دانه نداشت اما اثر آن بر عملکرد پروتئین معنی دار بود. میزان پرولین برگ پرچم تحت تاثیر تراکم قرار نگرفت اما هر دو تیمار تنش آبیاری سبب افزایش معنی دار آن شدند. روند تغییرات منحنی شاخص های رشد گندم تحت تأثیر تیمارهای آزمایش قرار گرفت. تنش در طی فاز زایشی سبب ریزش سریعتر برگها و کاهش دوام سطح سبز شده و سبب افزایش شیب افت منحنی شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول شد. تراکم بوته، میزان و زمان به حداکثر رسیدن LAI و CGR را تحت تاثیر قرار داد.

هدف از این نوشتار، بررسی پیشینه تحقیق در منابع داخلی و خارجی می باشد که در آن به ارزیابی و انتخاب بهترین تراکم بوته گندم دوروم برای حداكثر عملكرد در سطوح مختلف تنش کم آبی می پردازد.